BARCELONA EN OMSTREKEN 17 TOT 21 MEI: MODERNISME EN WIJN

Barcelona is voor velen symbool voor Spanje, de stad van “sol, playa, en fiesta ” maar ook van “shopping & fun”. De stad van de “Ramblas” en de “Passeig de Grácia”, een echte wereldstad. En het is natuurlijk ook de stad van de modernistische architect Gaudí en zijn volgelingen, van architecturale pareltjes als “la Pedrera” en “la Sagrada Familia” gelegen in de wijken aan de andere kant van de “Plaça de Catalunya”, en gebouwd toen de “Bario Gótico” uit zijn voegen barstte.

Maar als buitenlander neem je zelden de tijd om de streek rond Barcelona te verkennen. Jammer. Want ook in het hinterland liggen pareltjes van modernistische architectuur in de onbekende en dus onbeminde provinciesteden zoals Terrassa en Manresa, bijvoorbeeld, maar ook in het meer bekende Sitges – Costa del Garraf.

Hoog tijd dus voor een verkenning!

Onze tocht brengt ons eerst naar Teià, een dorpje op 23km ten noorden van Barcelona, aan de Costa Maresme. De plaatselijke troef hier is “wijn” want bij de gerestaureerde site “Cella Vinaria” wordt aangetoond dat de Romeinen hier reeds 2000 jaar geleden wijn maakten. We hoeven dan ook niet ver te rijden naar het stadje Alella waar we de “Alella Vinícola” wijnmakers bezoeken, een coöperatief met een ruime, modernistische bodega gebouwd door Jeroní Martorell.

Het betreft een kleine “apélación” maar met enkele voortreffelijke wijnen en ook een cava (D.O. Alella en D.O. Cava).

Na een heerlijke lunch in restaurant “Cuina” in het centrum van Alella rijden we verder richting Terrassa, waar we allemaal, letterlijk, van verbazing verstommen. Hier treffen we namelijk een gigant van een modernistisch gebouw aan, een oude wolfabriek, nu omgevormd tot het “Nationaal Museum van Wetenschap en Technologie” (www.mnactec.cat) . In de negentiende eeuw was er namelijk een zeer bloeiende textielnijverheid in Barcelona, die zich aan het einde van die eeuw terugtrok naar het hinterland, waar de rivieren de Llobregat en de Cardener de kolenschepen toelieten. Grote textielbaronnen gaven opdracht aan modernistische architecten, zoals hier in 1907 aan Lluís Muncunill, om grote fabrieken te bouwen. Deze in Terrassa wordt beschouwd als één van de mooiste voorbeelden van Catalaanse Industriële Modernistische Architectuur.

Bovendien zijn de installaties grotendeels intact gebleven en je kan er nog menige wolverwerkingsmachine aan het werk zien. Je vraagt je af waar al die machines van de Vlaamse textiel-gloriedagen gebleven zijn. Hier in Catalonië zijn ze schitterend bewaard en onderhouden. Een verdere verkenning van het stadje brengt nog menig modernistisch gebouw aan het licht, zoals de lokale markt en de oude Albinyana apotheek, vroeger een snoepjeswinkel.

Ook het “Casa Alegre de Sagrera”, met zijn prachtige glas-in-lood ramen, is een streling voor het oog.

Nu is het tijd om ons hotel op te zoeken en van een deugddoende maaltijd te genieten.

Maar weer staat ons een aangename verrassing te wachten.

Onze bestemming, zo’n 25 km ten noorden van Terrassa, is het “Hotel Món”, zogeheten omdat het gebouwd is in de schaduw van het “Món Sant Benet”. En weer staan we versteld van de Spaanse bekwaamheid om zo’n modern hotel weten te integreren in dit rustige rurale landschap, iedere kamer met individueel zicht op het Sant Benet klooster.

De volgende ochtend staat een bezoek van het hele complex op het programma. En we vallen weer van de ene verbazing in de andere. Het wordt haast teveel voor Corneel!

Niet alleen is dit vroeg-middeleeuws klooster waardig gerestaureerd, en kan je er een zeer geslaagde evocatie van het leven destijds “herleven”, ook het bezoek aan het aanpalend huis van de bekende modernistische schilder Ramon Casas is absoluut de moeite. Deze had in 1907 het kloostercomplex gekocht om er zijn zomerresidentie van te maken, met veel eigen inbreng maar ook deze van architect Puig i Cadafalch, nog zo’n naam als een klok in de wereld van de modernistische architectuur, van ondermeer “El Palau del Baró de Quadras” in Barcelona.

Maar dan leidt het bezoek verder naar de “Fundación Alicia”, gehuisvest in een onopvallend modern gebouw op dezelfde site. Dit blijkt een, door Ferran Adrià (El bulli) geleid, technologisch onderzoekscentrum te zijn, waar wetenschappers en gastronomen van over heel de wereld onderzoek verrichten naar de samenstelling van allerlei soorten voedsel en dranken, om op die manier innovatieve toepassingen te vinden, niet alleen in de keuken, maar ook in de geneeskunde en zo gezonde eetgewoonten te promoten. Of zoals ze het zelf zeggen: “Een onderzoekscentrum omtrent koken met een sociale roeping, open voor iedereen om goede eetgewoonten te promoten”. Er worden eveneens kooklessen gegeven, weer bedoeld als educatieve workshops om vooral jonge mensen het belang van een gezonde voeding te doen inzien. Een waardevol bezoek aan een waardige zaak!

Hierna gaat onze reis verder naar Manresa, waar we o.a. het modernistische casino bezoeken, maar het moet duidelijk zijn dat deze stad ook een prachtige gotische kathedraal bezit!

De lunch wordt deze keer opgediend in het 1*-restaurant “El Cingle” in Vacarisses. De moeite! In de namiddag trekken we terug zeewaarts, naar Sitges – Costa Garraf. Een gezellig vakantiestadje aan de ‘Mediterranea’ waar vooral het museum ‘cau ferrat’ bezoeken.

Na een verkwikkende nacht, met de branding op de achtergrond, trekken we opnieuw landinwaarts, maar nu vooral op zoek naar oenologische kennis en rijkdom! In de bekende Penedès wijnregio gaan we op bezoek bij het wijnhuis “Miguel Torres”, werkelijk een gigant in de wijnwereld, met een uitvoer naar meer dan 140 landen. Ze zijn er duidelijk voorbereid op de horden bezoekers die er jaarlijks over de vloer komen, met hun grote ontvangstauditorium waar een inleidende bedrijfsfilm wordt vertoond, hun treintjes met gids die je een interessante rondleiding over het domein bezorgen, en natuurlijk hun uitgebreide keuze aan klassewijnen en brandy die je in hun shop kan kopen. Maar zoals dit een wijnhuis past wordt er uiteraard ook een degustatie aangeboden, het hoogtepunt voor elke wijnliefhebber. En de kenners, zei waren overtuigd!

En het is nog niet gedaan. Twintig kilometer verderop vinden we het beroemde Freixenet Cava-huis! Ook hier krijgen we een gedegen uitleg en rondleiding om weer te eindigen met een lekker glaasje parelend vocht, hoe mooi kan het leven zijn!

De lunch komt op tijd om in de namiddag op een waardige manier de “Colonia Güell” te bezoeken. Ook hier weer ogen te kort om dit modernistische stadje, gesticht door Eusebi Güell in 1890 met de nobele bedoeling de arbeiders van zijn fabriek degelijk en toch goedkoop te huisvesten, in al zijn facetten te begrijpen. Een zeer enthousiaste en gedreven gids troont ons meer door de straatjes van deze site, volledig eigendom van “de textielfabriek”, met huizen, een school en natuurlijk ook … een kerk, en wat voor eentje! Wie de Sagrada Familia van Gaudí kent en waardeert, zal toch ook hier weer in vervoering geraken! Deze beroemde architect heeft zich weer helemaal laten gaan, getuige de wonderlijke, haast door de natuur gevormde structuren, de prachtig gekleurde glasramen en natuurlijk…. de immer, onafgewerkte dakpartij, later toch bedekt om eindelijk als kerk te kunnen gebruiken.

Behoorlijk onder de indruk van drie dagen Modernisme en Gastronomie tuigt heel het gezelschap terug naar Barcelona om opnieuw op te gaan in deze wereldstad.

De dag wordt afgesloten met een bezoekje aan Camp Nou, het indrukwekkende voetbalstadion en met een optreden van een plaatselijke “castellers”-groep, de foto zal duidelijk maken wat hiermee wordt bedoeld!